Peer review. Nog niet zolang geleden vooral een standaard term in de academische wereld, maar de afgelopen jaren waarin experts niet uit de media te branden waren een mainstream begrip geworden. En bovenal de schijnbare garantie voor wetenschap die boven alle twijfel verheven is. Wetenschappelijke teksten die nog niet peer reviewed zijn worden makkelijk naar de vuilnisbelt verwezen alsof andere wetenschappers niet in staat zijn ze op waarde te schatten. Enkel in de rol van reviewer lijkt iemand toegang te hebben tot het vermogen te oordelen of een studie echt of vals, correct of relevant is. En na het reviewen krijgt de paper een stempel van betrouwbaarheid die onuitwisbaar blijkt. Ook als later blijkt dat de paper fout of zelfs ronduit frauduleus was. Waarom het tijd is om peer review als standaard te overdenken en herzien, is de vraag die Adam Mastroianni stelt in zijn substack "The rise and fall of peer review. Why the greatest scientific experiment in history failed, and why that's a great thing." Veel stof tot nadenken en discussie en dus alleszins de moeite van het lezen waard.
Je vindt de tekst hier: https://experimentalhistory.substack.com/p/the-rise-and-fall-of-peer-review